گزارش، نگرانی عبدالله گل از پسرفت و عقبگرد ترکیه

به گزارش وبلاگ مجله پریها، رئیس جمهور سابق ترکیه با طرح بعضی نقدها جدی٬ در خصوص آینده سیاسی و مالی کشورش٬ ابراز نگرانی کرد.

گزارش، نگرانی عبدالله گل از پسرفت و عقبگرد ترکیه

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران ٬ حالا در ترکیه٬ اغلب رسانه ها به شرکت ها و خانواده هایی تعلق دارند که همگی هواخواه و هوادار حزب عدالت و توسعه و رجب طیب اردوغان هستند و در این میان٬ روزنامه ها و رسانه های معدودی وجود دارند که حاضرند٬ بعضی نقدها مخالفین اردوغان را نیز منتشر نمایند.

روزنامه قرار٬ یکی از این روزنامه هاست که اگر چه اغلب نویسندگان آن٬ از طیف روزنامه نگاران پیشکسوت اسلامگرا و محافظه کار هستند اما در چند سال اخیر٬ همیشه از منتقدین حزب حاکم بوده و در عین حال٬ ارتباط نزدیکی هم با کاقتصادیست ها و چپ ها نداشته است.

حالا که علی باباجان و احمد داوود اوغلو به عنوان 2 مغز متفکر اقتصادی و روابط بین الملل از یاران سابق خود جدا شده و دو حزب تاسیس نموده اند٬ روزنامه قرار نیز به طرح نقدها و اهداف آنان می پردازد و نظرات عبدالله گل را نیز به عنوان یکی از حامیان این دو سیاست مدار٬ مطرح میکند. دیروز رئیس جمهور سابق ترکیه عبدالله گل٬ در مصاحبه با روزنامه مزبور٬ با طرح بعضی نقدها جدی٬ در خصوص آینده سیاسی و اقتصادی کشورش٬ ابراز نگرانی کرد.

گل 70 ساله اهل قیصری٬ از همان سالیان نخست جوانی وارد محافل اسلام گرایان شده است. او در رشته اقتصاد مدرک دکترا گرفته و 2 سال در انگلیس مشغول تحقیق بوده و چند سال نیز در مقام کارشناس اقتصادی در بانک توسعه عربستان سعودی کار نموده است.

محبوبیت و رشد سیاسی گل٬ بسیار سریع تر از اردوغان و دیگران بود و از سال 1991 میلادی به عنوان یک نماینده معتمد اربکان همیشه از حوزه انتخابیه زادگاه خود به مجلس راه یافته است.

پس از تاسیس حزب عدالت و توسعه٬ گل٬ پست هایی همچون وزارت امور خارجه٬ معاونت نخست وزیری٬ نخست وزیری و ریاست جمهوری را تجربه کرد.

فصاحت و بلاغت گل و محبوبیت اجتماعی او به پای اردوغان نمی رسد اما در عوض٬ دارای اعتدال و انعطاف بالایی است و در حوزه های دیپلماسی و اقتصاد صاحب نظر است و در همان حال٬ اعتقاد راسخی به ضرورت رجحان حقوق و قانون محور بودن دولت ها و حکومت ها دارد.

نگرانی از پسرفت ترکیه

به عنوان یک اقتصاددان٬ شرایط کنونی اقتصاد کشور را چگونه می بینید؟

پیش از هر چیز٬ باید این واقعیت را مدنظر داشته باشیم که توسعه پایدار و رساندن جامعه به سطح رفاه مطلوب٬ تنها و تنها از راه تدوین استراتژی اقتصادی بلندمدت میسر است.

با برنامه های کوتاه مدت و پیشرفت های مقطعی و اعلام سیاست هایی که هیچکدام از آنها با دیگری همخوان نیست٬ به هیچ جایی نمی توان رسید. امروز شما نمی توانید حتی یک اقتصاد مدرن و قدرتمند پیدا کنید که با استراتژی های کوتاه و پیشرفت مقطعی و گسسته به جایی رسیده باشد.

با این سیاست ها٬ صرفاً کاری می کنید که مسائل کوچک امروز در فردا و پس فرداها٬ عظیم و عظیم تر شوند و پرداخت هزینه سنگین و تحمل پیامدهای آن٬ آن بر گردن جامعه بیفتد.

متاسفانه ما امروز در ترکیه شاهد این هستیم که چیزی به نام استراتژی مبتنی بر تحلیل های تخصصی و فکر شده و دارای حساب و کتاب وجود ندارد. ما در حوزه سرمایه گذاری و توانمندی اقتصادی٬ مسائل فراوانی داریم و شواهد نشان می دهد که در راستا پسرفت و عقبگرد قرار گرفته ایم. آن چه در سالیان طولانی٬ با صرفه جویی و کوشش٬ به عنوان اندوخته و منابع اقتصادی گرد هم آمده و جمع شده بود٬ حالا رفته رفته ارزش خود را از دست می دهد و این چیزی است که مرا نگران می نماید.

ترکیه توانایی بالایی در جلب سرمایه های خارجی داشت. آن پیروزیت چگونه به دست آمد؟

وقتی که حزب عدالت و توسعه را تأسیس کردیم٬ از هر لحاظ آماده بودیم و به دنبال آن بودیم که اصلاحات سیاسی٬ موکراسی و اقتصادی جدی به وجود بیاوریم.

اغلب نهادهای اقتصادی را به کادرهای کاربلد و توانمندی سپردیم که از سازمان برنامه و بودجه آمده بودند و نگرش کلانی به احتیاجها و توانمندی های کشور داشتند.

علاوه بر این٬ یک برنامه 5 ساله فوری داشتیم که با تمام توان پای آن ایستادیم و اعلام کردیم که ترکیه را بر اساس استانداردهای کپنهاگ و ماستریخت مدیریت می کنیم.

کاری که ما کردیم٬ ایجاد تحول در ساختارها و نهادهای اقتصادی و شفاف سازی دقیق برای جلب سرمایه خارجی و اطمینان بخشیدن به موسساتی بود که اعتبار ترکیه را رصد و تأیید می کردند.

در سال اول فقط 1 میلیارد دلار جذب کردیم اما پس از چند سال به 30 میلیارد دلار رسید. خلاصه بگویم٬ از آنجایی که جامعه ترکیه اهل صرفه جویی نیست٬ رشد اقتصادی را باید در جلب سرمایه خارجی جستجو کرد و ما در آکپارتی توانستیم در این حوزه٬ پیروز عمل کنیم.

افقی که گم شده است

مهم ترین خطاهای اقتصادی را در کدام موارد می بینید؟

ببینید در 5 سال اخیر٬ در ترکیه شاهد بروز مسائل متعددی بودیم. اول این که یک کودتای خائنانه روی داد٬ دوم این که چندین بار انتخابات برگزار شد٬ اصلاح قانون اساسی٬ تغییر شتابان و رادیکال ساختار سیاسی ترکیه. این ها همگی دست به دست هم دادند تا اقتصاد و ثبات ما به لرزه درآید.

ما طی سالیان 2010 تا 2015 توانستیم ضمانت و توانمندی اقتصادی و سیاسی ارزشمندی در ترکیه ایجاد کنیم و این همان چیزی است که ترکیه را هنوز هم سر پا نگه داشته است.

اما متأسفانه حالا شاهد این هستیم که آن افق اولیه گم شده و در حوزه هایی همچون حقوق فردی٬ مالکیت٬ آزادی ها و مسائلی از این دست٬ مسائلی پدید آمده و آن توان٬ پایین آمده است.

همچنین باید با تأسف بگویم که ما امروز در حوزه مخارج و مصارف دولتی و عمومی٬ شفافیت را از دست داده ایم. وقتی که شفافیت نباشد٬ وقتی که فرایند اقتصادی غیرقابل پیش بینی و غیرقابل اعتماد باشد٬ نمی توان انتظار رشد اقتصادی داشت. دورقمی شدن تورم را خطر می دانم٬ پناه بردن به استقراض از خارج را یک خطر جدی می دانم و معتقدم که این مسائل باعث شده تا همکاری با اقتصاد ترکیه٬ ریسک پذیر به نظر برسد.

سختی های تأمین ارز

بعضی از اقتصادانان معتقدند که ترکیه به رقمی معادل 40 میلیارد دلار احتیاج دارد و بعضی دیگر نیز معتقدند این احتیاج در حد 50 تا 55 میلیارد دلار است. آیا تامین این منبع سخت نیست؟

این یک واقعیت آشکار است که ترکیه احتیاج مبرمی به تأمین منابع ارزی دارد. برای کشور عظیمی مانند ترکیه تأمین 40 میلیارد دلار نباید چندان سخت باشد. اما سوال اصلی این است: این مبلغ باید به چه سود و هزینه ای تأمین گردد؟ جای تأسف دارد در حالی که در اغلب کشورهای دیگر جهان٬ سود بانکی به صفر نزدیک شده اما ترکیه باید برای تأمین چنین منبعی٬ سود کلان بدهد.

کرونا و اقتصاد ترکیه

به باور شما علاوه بر مسائلی که به آنها اشاره کردید٬ کرونا تا چه اندازه می تواند برای اقتصاد ترکیه دردسر ایجاد کند؟

ببینید! کرونا را باید یکی از مصادیق روشن گلوبالیسم و جهانی گرایی دانست. پس از بحران عظیم سال 1929 میلادی٬ حالا شاهد بروز بحران اقتصادی دیگری هستیم.

اقتصاد جهانی در حد 5 درصد کوچک تر خواهد شد اما در حوزه یورو انتظار می رود این میزان به 10 درصد برسد. چنین چیزی برای ترکیه پیامدهای بدی دارد. چرا که 60 از صادرات ما به کشورهای اروپایی است و وقتی که آنها دچار بحران شوند٬ واردات خود را پایین خواهند آورد.

در همین حال در حوزه استخدام٬ مسائل ما بیشتر شده و ظاهراً جوانان ما بیش از دیگر اقشار٬ تحت فشار خواهند بود. بنابراین ما در شرایط سختی قرار گرفته ایم و باید برای برون رفت از این شرایط٬ برنامه روشنی داشته باشیم.

مسائل نظام ریاستی

از 2 سال پیش تاکنون٬ ترکیه بر اساس نظام ریاستی اداره می گردد. شما پیش تر معتقد بودید که باید نظام مجلسی حفظ گردد. آیا نظرتان تغییر نموده است؟

خیر. نظر من تغییر ننموده است. همه می دانند که من در این مورد چه دیدگاه هایی دارم. چیزی که برای من مهم است و همیشه در مصاحبه هایم به آن اشاره می کنم٬ اصل تفکیک قوا و استقرار یک نظام مجلسی قدرتمند است.

بسیار مهم است که سیاست تحت تأثیر این و آن نباشد و فرایندهای منفی پیشین نتوانند یک بار دیگر خود را تحمیل نمایند. هنوز هم معتقدم بهترین سیستم برای ترکیه٬ همان سیستم مجلسی است تا شاهد موضوع حقوق و استیلای قانون باشیم و از یاد نبریم که راز توسعه اقتصادی نیز در همین نکته نهفته است.

دیپلماسی و توسعه اقتصادی

شما مدتی وزیر امور خارجه بوده اید. به باور شما چه ارتباط خاصی بین دیپلماسی و اقتصاد وجود دارد؟

هیچ کشوری نمی تواند بدون احتیاج به دیگران٬ بدون ارتباط و در ایزوله کامل٬ تمام احتیاجهایش را تأمین نموده و به توسعه اقتصادی هم دست پیدا کند. برای رسیدن به توسعه اقتصادی٬ احتیاج دارید به تجارت خارجی٬ روابط خارجی. احتیاج دارید به همکاری با کشورهای دیگر. باید به صلح بین الملل و ثبات جهانی احترام گذاشت و برای آن کوشش کرد.

بها دادن به فراوری داخلی مهم است اما نباید برای حمایت از فراوری داخل٬ دیوارهای گمرک خود را به شکل تک طرفه بالا ببرید.

آن چه اهمیت دارد٬ این است که با استفاده از ابزار دیپلماسی٬ از طرفی منافع متقابل بیافرینید و از دیگر سو کاری کنید که سرمایه خارجی وارد کشور گردد. تاریخ با چندین تجربه و شاهد فراوان٬ اثبات نموده که اقتصادهای بسته٬ تنها در راستا بحران و فقر پیش می فرایند و برای ایجاد اقتصاد باز و توسعه اقتصادی نیز راهی جز تقویت دیپلماسی وجود ندارد.

قدم نهادن در راه آزادی خواهی

راه برون رفت از مسائل کنونی ترکیه چیست؟

آن چه در کوتاه مدت باید انجام گردد٬ تغییر ذهنیت سیاسی و قدم نهادن در راهی است که مدافع آزادی باشد.

اگر آزادی خواه باشیم٬ امنیت لازم برای جذب سرمایه خارجی و تداوم فعالیت و گردش سرمایه داخلی فراهم می گردد. اما راه حل درازمدت این است که با اصلاح قانون اساسی٬ دولت دموکراتیک و حقوق محوری ایجاد کنیم که از بالاترین استاندارد برخوردار باشد و به اصول بازار آزاد اهمیت دهد.

باید برای حکمرانی خوب و مطلوب٬ از تمام ظرفیت های ترکیه بهره بگیریم. برای کشوری همچون ترکیه که نفت و گاز ندارد٬ باید با دیدگاه های باز خود٬ این خلا را جبران کند و هر پتانسیلی را در خدمت توسعه کشور به کار بگیرد.

منابع انسانی ترکیه در یک سطح غبطه برانگیز است و حیف است از این منابع استفاده نگردد. باید در به کارگیری نخبه ها و انسان های توانمند و لایق٬ تردیدی به دل راه ندهیم و همه کار کنیم تا نتیجه بگیریم و از سیاست دولت حزبی فاصله بگیریم.

منبع: روزنامه قرار

منبع: خبرگزاری تسنیم
انتشار: 3 شهریور 1399 بروزرسانی: 3 مهر 1399 گردآورنده: pariha.ir شناسه مطلب: 1092

به "گزارش، نگرانی عبدالله گل از پسرفت و عقبگرد ترکیه" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "گزارش، نگرانی عبدالله گل از پسرفت و عقبگرد ترکیه"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید