ماهانه 2.5 میلیون کیسه نانویی زیست تخریب پذیر صادر می گردد - وبلاگ پریها

به گزارش گروه فناوری خبرنگاران، یک شرکت ایرانی به عنوان یکی از نخستین شرکت های فراورینماینده گونی و کیسه های آرد، سیمان و گچ زیست تخریب پذیر نانویی پیروز به صادرات ماهانه بیش از 2.5 میلیون کیسه نانویی شده است.

بهزاد غفارزاده، مدیر گروه صنعتی یاران می گوید: این محصولات نانویی به کشور های تاجیکستان، عمان، ترکمنستان، ارمنستان، آذربایجان، عراق، سوریه، قزاقستان، گرجستان و ازبکستان صادر شده است. در حال حاضر این شرکت ماهانه 7 میلیون کیسه نانویی فراوری می نماید که از این میزان بیش از 35 درصد آن صادر می گردد. کوشش داریم تا ظرفیت ماهانه را به ده میلیون کیسه برسانیم.

غفارزاده می افزاید: تقاضای داخل رو به رشد است و بازار صادراتی نیز رو به گسترش است به طوری که تمام ظرفیت فعلی فراوری ما به فروش می رسد و باید به سرعت ظرفیت خود را افزایش دهیم. از انجایی که احتیاج بازار بسیار بیشتر از ظرفیت فعلی ما است درنظر داریم تا فناوری خود را در اختیار شرکت های دیگر قرار دهیم تا در قالب همکاری مشترک از زیرساخت های این شرکت ها برای فراوری کیسه های نانویی استفاده کنیم.

این شرکت توانسته با فراوری انبوه و صنعتی کیسه های تخریب پذیر نانویی ویژه سیمان و گچ، گامی بزرگ در نجات محیط زیست از آلایندگی پلاستیک ها بردارد. استفاده از مواد زیست تخریب پذیر باعث افت فرآیندپذیری در فراوری این نوع کیسه ها می گردد در صورتی که با افزودن نانوذرات، فرآیندپذیری و فراوری محصول آسان تر انجام می گردد.

این محصول نسل جدیدی از نانوکامپوزیت ها با پایه پلی پروپیلن است که براساس فناوری نانو به فراوری رسیده و از آن برای فراوری نخ، پارچه و کیسه مخصوص سیمان، گچ و آرد استفاده می گردد. فراوری انبوه این محصول احتیاجمند هیچ تغییری در خط فراوری و ماشین آلات نیست و هیچ هزینه ای به صنعت بسته بندی سیمان تحمیل نمی نماید، بلکه با کاهش مصرف انرژی و افزایش سرعت فراوری و کاهش فشار دستگاه ها و بالا بردن کیفیت محصول نهایی موجب ایجاد مزایای رقابتی و شده و به حل یک معضل جهانی یاری می نماید.

مدیر این شرکت درباره این فناوری می گوید: به دلیل عمر 300 تا 400 ساله پلی پروپیلن در طبیعت، استفاده از این پلیمر در کیسه های گچ و سیمان از اواخر سال 2019 ممنوع شده است. از آنجایی که سیمان، گچ و آرد با پلیمر کیسه ها آمیخته می شوند، جدا کردن آن ها از کیسه ها سخت بوده و در عمل این کیسه های غیرقابل بازیافت می شوند؛ بنابراین این کیسه ها وارد طبیعت شده و اثرات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می نمایند. از سوی دیگر استفاده از کیسه های کاغذی نیز مشکلاتی در پی دارد. برای مثال ماهانه 100 میلیون کیسه سیمان در کشور فراوری می گردد که اگر قرار بر استفاده از کاغذ در این کیسه ها باشد، به سرعت جنگل ها برای تامین این حجم از کاغذ باید از بین بروند. از این رو ما سال گذشته از محصولی رونمایی کردیم که در آن از نانوکامپوزیت زیست تخریب پذیر برای فراوری کیسه های سیمان، گچ و آرد استفاده شده است. با توسعه این فناوری 250 فرصت شغلی ایجاد شده و طی یک سال گذشته این فناوری 100 میلیارد تومان فروش داخلی و خارجی داشته است.

در حال حاضر اکثر کارخانه های سیمان ایران به منظور حفظ محیط زیست و مزایای رقابتی کیسه های زیست تخریب پذیر، مشتری این محصول هستند. از جمله آن ها می توان به کارخانه های سیمان کاشان، صوفیان، ارومیه، خوی، فارس، خوزستان، تهران، اردستان، نایین، اردبیل، سپاهان و یاسوج اشاره نمود.