کوچک ترین نشانه ای از وجود آب در کف کانال های دفع رطوبت کاخ آپادانا وجود ندارد - وبلاگ مجله پریها

به گزارش خبرنگاران به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، حمید فدایی مدیر پایگاه جهانی پارسه و پاسارگاد در این باره گفت: درون کانال ها و دیواره ها به صورت دوره ایی توسط دستگاه رطوبت سنج آنالیز می گردد و در صورتی که تشخیص داده گردد آب درون کانال ممکن است به جداره آسیب وارد کند سریعاً از طریق پمپ ته کش خارج می گردد.

مدیر پایگاه جهانی پارسه با اعلام اینکه در بعضی از اخبار شنیده می گردد کارکنان تخت جمشید آب های سطحی را درون کانال ها راهنمایی می نمایند توضیحاتی را ارائه کرد و گفت: پس از کاوش های هرتسفلد در بین سال های 1311 تا 1314 پلکان شمالی کاخ شورا به همراه پلکان شرقی کاخ آپادانا از زیرخاک بیرون آمد. پس از بیرون آمدن این آثار از زیرخاک، مسائلی پدیدار شد.

او گفت: هرتسفلد ابتدا کوشش کرد به منظور جلوگیری از آسیب های بیشتر، نقوش را با پرده های نی چیتی پوشش دهد، اما آسیب ها همچنان ادامه داشت. شادروان علی سامی تصور می کرد با ایجاد یک سایه بان بزرگ می توان از آسیب نقوش برجسته جلوگیری کند اما پس از ساخت سایه بان مسائل همچنان وجود داشت.

او گفت: مدتی بعد این سازه بنایی نیز برچیده شد. تیلیا بین سال های 1343 تا 1357 که در تخت جمشید فعالیت داشت بر اساس شناخت از معماری ایرانی کوشش کرد تا پشت دیواره اصلی را خالی نموده تا از رطوبت های صعودی و نفوذی جلوگیری کند. با این اقدام پلکان شمالی کاخ آپادانا، از آسیب های بیشتر در امان ماند.

فدایی تاکید نمود: باید توجه داشت کانال های بیرونی سرپوش هایی دارد تا هوای مرطوب از آن خارج گردد. در بعضی از بناهای تاریخی ابعاد کانال های بیرونی بسیار بزرگ است و برای هر کانال چندین حفره در نظر گرفته می گردد. روی حفره ها سرپوش های شبکه ایی قرار می گیرد تا هوای مرطوب درون کانال از آن خارج گردد.

به گفته مدیر پایگاه جهانی پارسه و پاسارگاد، طبیعی است که گاهی باران های شدید ممکن است وارد کانال های بیرونی گردد اما مقدار زیادی رطوبت در کف کانال باقی نمی ماند و معمولا بلافاصله تبخیر و از روزنه ها خارج می گردد.

او ادامه داد: سایه بان جدید پلکان شرقی کاخ آپادانا سال ها پس از احداث کانال دفع رطوبت ایزمئو ساخته شد. بنابراین از دهه چهل تا زمان احداث سایه بان کاخ آپادانا سرپوش های سوراخ دار کانال دفع رطوبت، زیر باران های شدید بوده و طبیعی است مقداری آب باران وارد کانال گردد. اما میزان آب آن قدر ناچیز است که هرگز به پشت دیواره منقوش نفوذ نمی کند.

او گفت: با توجه به شرایط کانال دفع رطوبت کاخ آپادانا، نبود سایه بان به مدت چند دهه، یعنی از زمان حفر کانال تا احداث سایه بان، وجود سرپوش های سوراخ دار روی کانال، طبیعی است که مقداری آب وارد کانال گردد و تیلیا بر این امر واقف بود به همین دلیل طراحی و اجرای کانال به گونه ایی بوده که درصورتی که آب داخل کانال گردد قبل تاز آنکه به جداره دیوارها برسد دفع گردد. این در حالی است که خشک بودن یا خشک شدن سریع رطوبت در یکی از دو جداره دیوار، ممکن است عوارض جانبی منفی را در پی داشته باشد.

فدایی با تاکید بر اینکه درون کانال ها و دیواره ها به صورت دوره ایی توسط دستگاه رطوبت سنج آنالیز می گردد ادامه داد: گفتنی است در صورتی که تشخص داده گردد آب درون کانال ممکن است به جداره آسیب وارد کند سریعاً از طریق پمپ ته کش خارج می گردد. البته در این چند سال که بلافاصله پس از بارندگی کانال ها آنالیز می گردد هیچ گاه احتیاج به تخلیه آب نبوده است.

او تاکید نمود: طی چند سال گذشته جوی آب بسیار کوچکی از اطراف سرپوش کانال ها به سمت غرب کشیده شده بود تا آب جمع شده در اطراف سرپوش کانال ها به سمت دیگر راهنمایی گردد. هرساله بعد از فصل بارندگی این جوی که بیش از 5 سانتیمتر عمق ندارد پر می گردد و در فصل بارندگی مجدداً لای روبی می گردد.

فدایی گفت: بعد از بارندگی های اخیر این جوی کوچک نیز مقداری لای روبی شده و قبل از آنالیز کارشناسان جهت تشخص شیب، نویسنده گزارش تصور نموده است که این جوی در اصل برای انتقال آب به کانال ایجادشده درصورتی که جوی بسیار کوچک به منظور انتقال آب های اطراف سرپوش ها ایجاد می گردد. این در حالی است که پس از انتشار خبر مبنی بر ورود آب به درون کانال دفع رطوبت آپادانا، کارشناسان پایگاه سرکشی مجدد انجام دادند شد و کوچک ترین نشانه ایی از وجود آب در کف کانال مشاهده نشد.