مادایا پرداش قلب هندوستان بزرگ - وبلاگ مجله پریها

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور هند ما را تجربه کنید.

این ایالت در بین چند ایالت دیگر محصور شده است که برای مثال اوتار پرادش، چتیسگر، ماهاراشترا، گجرات و راجستان را می توان نام برد که به صورت مستقیم با این ایالت هم مرز هستند. مساحت آن 308.252 کیلومتر مربع است و پیش از آنکه در روز اول نوامبر سال 2000 چتیسگر را از آن جدا نمایند بزرگترین ایالت هند محسوب می شد. در ادامه با خبرنگاران همراه باشید.

شهر بوپال درهند و پرچم رسمی اش

مرکز این ایالت شهر بوپال است که گاهی اوقات به آن بهوپال هم گفته می گردد که حتی از شهرهای مهم کل هندوستان هم محسوب می گردد. این شهر را دو دریاچه بسیار زیبا احاطه نموده اند و دارای منابع و مناطق طبیعی بسیاری است که در هندوستان و حتی در میان گردشگران خارجی شهرت فراوانی دارد. ارگ فتحگر در این شهر واقع است. بوپال به دو قسمت تقسیم شده است: شهر خاص که دوست محمدخان افغان دور آن حصار کشید؛ و محله های مسکونی جدید و حومه های جهانگیرآباد و احمدآباد که حکام بعدی بر آن افزودند تا یاد جهانگیر محمدخان و احمدعلی خان را زنده نگه دارند.

مدتی هم یکی از حکام که نواب فیض محمدخان نام داشت و بین سالهای 1754 تا 1777 میلادی حکومت می کرد این شهر را مرکز ایالت قرار داد. این در حالی است که قبل از او اسلام نگر مرکز ایالت سایر حکمرانان بود.

البته در گذشته مرکز و مهم ترین بخش مسلمان نشین شبه قاره هند منطقه نواب نشین بوپال بود.

دور نمای بخش قدیمی بوپال

در حال حاضر شهر بوپال بسیار صنعتی شده است. تا جایی که به عنوان شهری تجاری مرکز تولد منسوجات و جواهرسازی هند است که از صنایع بسیار مهم این کشور به شمار می روند. البته مردم جهان و هند این شهر را به خاطر یک داستان فاجعه بار دیگر هم به یاد دارند و آن نشت گاز سمی از کارخانه ای آمریکایی به نام یونیون بود که در 1393 شمسی روی داد و بر اثر آن دو هزار نفر کشته و نزدیک به 200 هزار نفر مسموم شدند.

جغرافیا و آب و هوای بوپال

بوپال با مساحتی معادل 286 کیلومتر مربع و در ارتفاع 499 متری از سطح دریای آزاد، در مرکز کشور هند واقع و فقط از شمال به کوهستان ویندیا محدود شده است.

دو دریاچه بزرگ بخشی از منابع و دارایی های طبیعی این شهر است که آن را در زمره یکی از زیباترین شهرهای هند قرار داده است. این دو دریاچه که به بوج وتلند معروفند مناظر زیبا و محیطی دلپذیر را برای این شهر فراهم نموده اند که مثل سایر بخش ها و شهرهای هندوستان آن را برای گردشگران خارجی بسیار محبوب نموده است. طبق آمار سال 1380 (2001)، جمعیت بوپال بالغ بر 1٬482٬718 نفر بوده است.

این منطقه آب و هوایی گرم و معتدل دارد که در روزها تابستان دمای آن تا 42 درجه سانتی گراد هم بالا می رود اما در روزهای سرد سال هم از 24 درجه پایین نمی آید. البته در روزهای سرد زمستانی گاهی این شهر دمای هشت درجه را هم تجربه می نماید. فصل باران های موسمی یا مانسون از اواسط ژوئن آغاز شده و تا اواخر سپتامبر یا اوایل اکتبر ادامه دارد.

تاریخچه بوپال

شهر بوپال درگذشته مرکز منطقه نواب نشین بوپال بود و از مناطق بسیار مهم حکومتی مسلمانان در شبه قاره به شمار می آمد.

تاریخ پیدایش و ظهور این شهر را به دوره پادشاهی از پادشاهان سلسله پارما منسوب می دانند که بین سالهای 1000 تا 1055 میلادی حکمرانی می کرد. با این حال معروف است که بینانگذار این شهر توسط یک نظامی ماجراجو به اسم دوست محمد خان بوده است.

راهپیمایی اعتراض آمیز در خصوص فاجعه نشت گاز سمی

در دسامبر سال 1984 برابر با سال 1363 ایرانی گاز سمی خطرناکی بر فراز این شهر شکل گرفت و به حرکت در آمد که ناشی از یک کارخانه سازنده حشره کش امریکایی بود که آن را به وخیم ترین حادثه صنعتی جهان تبدیل کرد. نوعی گاز سمی از کارخانه حشره کش سازی شرکت آمریکایی یونایتد کارباید نشت کرد واین فاجعه چندین هزار کشته و بیش از 300 هزار بیمار برجای گذاشت، که بسیاری از آنها کاملاً معلولند و در شرایط دشواری زندگی می نمایند.

روایت ها حاکی از آن است که در آن روز این گاز سمی خانه های اطراف کارخانه را پوشاند و خیلی از مردم محلی براثر خفگی ناشی از گاز مردند. بعد از آن یک ابر ضخیم همه اطراف محل را پوشاند و اهالی شهر در خیابان های شهر به حال خفگی افتادند.

بعد از آن معلوم شد که مدیران شرکت یونیون مصونیت قضایی دارند و این مساله جنجالهای اجتماعی و سیاسی زیادی را به همراه آورد. مسوولیتی متوجه مدیران کارخانه نبود و گویا فاجعه طبیعی وغیر قابل پیش بینی بوده است. به نظر می رسیدکه مدیران شرکت کاری برای پیش گیری از این فاجعه نمی توانستند انجام دهند. به این دلیل دیوان عالی هند طرف های آمریکایی را به پرداخت غرامتی معادل 470 میلیون دلار محکوم کردند که بایستی 50 میلیون دلار این مبلغ را دفتر این شرکت در هند و مابقی را دفتر آمریکایی این شرکت باید پرداخت می کرد. این حکم در سال 1989 صادر شد.

البته قربانیان این فاجعه فقط مبلغ 25 هزار روپیه غرامت دریافتد که بسیار ناچیز بود. بخشی ازمبلغ غرامت توسط شرکت بیمه پرداخت شد.

این کارخانه در حال حاضر یک کاخانه متروکه در این منطقه است که هنوز حدود 25 تن مواد سمی را در خود جای داده است وشرکت از تمیز کاری این محل شانه خالی می نماید. در عین حال افراد زیادی هستند که برای دریافت حق قربانیان این فاجعه هنوز هم کوشش می نمایند.

شهر ایندور هند

یکی دیگر از شهرهای این ایالت که در حال حاضر 3 میلیون و 270 هزار نفر جمعیت دارد شهر ایندور است که پانزدهمین شهر تجاری و بزرگ هند است و همان طور که گفته شد مرکز ایالت مادیا پرادش هم محسوب می گردد.