ارتقاء صنعت گردشگری در گرو توسعه آموزش های آکادمیک - وبلاگ مجله پریها

ضرورت استخراج الگوی آموزشی بومی از فعالیت های گردشگری

به گزارش خبرنگاران، وی همچنین به ضرورت هماهنگ بودن زمینه تحصیلات فعالان حوزه گردشگری اشاره کرد و گفت: با وجودی که خود من در دانشگاه رشته مدیریت جهانگردی تحصیل کردم اما در آن مقطع بوم گردی تازه در کشور ما شکل گرفته بود و تجربه عملی چندانی از این فعالیت که بتوان آن را در دانشگاه مورد بررسی قرار داد و الگوی آموزشی بومی متناسب با کشور ایران را از آن استخراج کرد، وجود نداشت و تصور می کنم کماکان هم وجود نداشته باشد. طبعا با نبود چنین الگویی که بومگردی را به صورت علمی آموزش دهد، بوم گردی در ایران به شیوه درست انجام نمی شود و فعالانی که در این حوزه فعالیت می کنند بسکمک از اصول علمی را راعایت نمی کنند. این موضوع را می توان به عینه مشاهده کرد و برای مثال حدود یک ماه است که آژانس آسمان پرستاره پرشیا تورهای بومگردی را دائر کرده و اغلب جاهایی که وارد می شویم شاهد ظروف یک بار مصرف،ظروف چینی یا خارجی هستیم یا ترکیب غذاهای خارجی مثل ماکارانی و لازانیا را همراه با غذاهای خود استفاده می کنند، که برای ایران نیست، در صورتی که باید ظروفی که اقامتگاه های بومگردی استفاده می شود از فرهنگ و سنت همان روستا باشد. مردم محلی ما باید آموزش ببینند که حفظ لباس ها و سنن محلی تا چه حد اهمیت دارد چرا که توریستی که به ایران می آید به جای دیدن لباس مردم محلی در روستاها، لباس فرهنگ خودش را در تن مردم روستاهای ایران می بیند و این برایش اصلا مجذوب کننده نیست.

ضعف آموزش راهنمایان تور

این فعال صنعت گردشگری ضعف آموزش راهنمایان تور را یکی دیگر از نقاط ضعف صنعت گردشگری دانست و افزود: برخی راهنمای تورها هستند که به صورت حرفه ای کار خود را بلد نیستند. در سفری که اخیرا به کویر مصر داشتیم این موضوع را در مورد یک تور دیگر که آنجا آمده بود مشاهده کردیم که راهنمای تور با بافت روستایی آنجا آشنایی نداشت، از طرفی نمی توانست با مسافر هم به شکل درست برخورد کند و وقتی مسافر رفتار تنش زایی داشت، رفتار راهنمای تور از خود مسافرها عصبی تر بود! این درحالیست که مسافری که وارد یک فرهنگ دیگر می شود باید به خوبی راهنمایی شود چون ممکن است تفاوت فرهنگ های مسافران و افراد بومی باعث ایجاد تضادهایی و حتی تنش هایی بشود که اگر راهنمای تور به این ظرایف آگاه نباشد، ممکن است کل آن سفر به حاشیه و درگیری کشیده شود.خانم موسوی نبود آموزش در تورهای طبیعت گردی را نیز مورد اشاره قرار داد و اظهار کرد: وقتی هدف تورهای ما فقط پول درآوردن باشد و آموزشی در مورد طبیعت گردی پایدار ندیده باشند، نتیجه این می شود که مسافر برای بازدید نمی رود بلکه مسافر می رود که طبعیت را تخریب کند. وی ادامه داد: تا آموزش لازم را در تورهای طبیعت گردی لحاظ نکنیم نمی توانیم به آینده طبیعت گردی ایران خوش بین باشیم. برای مثال طبعیت کویر مصر تا چندسال پیش دست نخورده به جای مانده بود اما در حال حاضر وجود سافاری های غیر مجاز و خودروهای آفرودی که بدون هیچ نظارت و قاعده ای در این کویر جولان می دهند، تپه های شنی کویر مصر به نابودی کشانده است. این آموزش ها باید شامل روستائیان و بومیان آن منطقه هم باشد چرا که ممکن است آنها برای درآمدی که مقطعی برایشان ایجاد می شود با گردشگرانی که تخریب گر محیط زیست هستند همکاری کنند اما آگاه نباشند که با این کار، منطقه و روستای خود را برای همیشه با خطر نابودی روبرو می کنند.

وی توسعه آموزش های آکادمیک را در ارتقاء صنعت گردشگری کشور موثر دانست و گفت: اساتید ما در دانشگاهی که خود بنده در آن تحصیل کردم همگی از خبرگان گردشگری و میراث فرهنگی بودند اما رابطه بین بازار کار و صنعت گردشگری بسیار ضعیف است و اگر رابطه خوبی بین دانشگاه ها و بازار کار گردشگری برقرار شود، جوان هایی که تحصیلات مرتبط گردشگری دارند می توانند به پیشرفت و شکوفایی این صنعت کمک کنند. متاسفانه در حال حاضر چنین ارتباطی بین دانشگاه و صنعت گردشگری نیست و از 20 فارغ التحصیل مدیریت جهانگردی که در دانشگاه همدوره من بودند، فقط 3 نفر وارد بازار کار این حوزه شدند.