هیولایی بزرگتر از 3 اتوبوس، دایناسور نیست، هنوز هم زنده است! ، عکس - وبلاگ پریها

نهنگ آبی یا وال آبی با نام علمی Balaenoptera musculus بزرگترین حیوان روی زمین است که با میزان و ملایمت شگفت انگیز خود، هیبت شگفت انگیزی دارد.

پنج زیرگونه شناخته شده از نهنگ آبی وجود دارد که شامل نهنگ آبی شمالی، نهنگ آبی قطب جنوب(بزرگترین گونه)، نهنگ آبی اقیانوس هند شمالی، نهنگ آبی کوتوله و نهنگ آبی شیلیایی است.

نهنگ های آبی را می توان در تمام اقیانوس های اصلی به جز قطب شمال یافت.

نهنگ های آبی معمولاً دور از سواحل یافت می شوند و به صورت فصلی به مکان های تکثیر و تغذیه خود مهاجرت می نمایند. با این حال، آنها بیشتر در خلیج کالیفرنیا در مکزیک، در امتداد سواحل کالیفرنیا، در خلیج سنت لارنس در کانادا و سواحل سریلانکا دیده می شوند.

امروزه تنها کسری از تعداد نهنگ های آبی که زمانی در دریاها پرسه می زدند، به جای مانده است که به علت شکار بی رویه آنهاست، زیرا روغن نهنگ زمانی بسیار ارزشمند بود.

نهنگ آبی بزرگترین حیوان تاریخ زمین

یکی از واقعیت هایی که شاید غیر منتظره باشد، این است که نهنگ آبی بزرگترین موجودی است که تا به امروز روزی زمین زیسته و بله، این شامل دایناسورها نیز می گردد. بزرگترین نهنگ آبی که تا به امروز ثبت شده حدود 200 تن وزن و 33 متر طول داشته است که به میزان طول سه اتوبوس است.

همانطور که انتظار می رود، اندام های این حیوان نیز بسیار بزرگ است. به عنوان مثال سرخرگ های نهنگ آبی به قدری بزرگ است که یک کودک انسان می تواند در آن شنا کند یا قلب نهنگ آبی به میزان یک خودروی کوچک است، اما نسبت به یک خودرو وزن بسیار کمتری دارد و وزن آن حدود 180 کیلوگرم است. زبان آنها به تنهایی می تواند به وزن یک فیل باشد.

با این حال، مغز نهنگ آبی نسبت به بقیه اعضای بدنش بسیار کوچک است و تنها در حدود 5.5 کیلوگرم وزن دارد. اگرچه این وزن هم مغز این حیوان را به یکی از بزرگترین مغزها میان حیوانات تبدیل می نماید.

ریه های نهنگ های آبی می تواند حدود 5000 لیتر هوا را در خود جای دهد. برای مقایسه بد نیست بدانید که ریه های انسان می توانند تنها حدود شش لیتر هوا را در خود نگه دارند. بعلاوه سرعت بازدم نهنگ های آبی می تواند به حدود 600 کیلومتر در ساعت برسد.ریه های نهنگ های آبی می تواند حدود 5000 لیتر هوا را در خود جای دهد.

نهنگ های آبی می توانند تا یک ساعت زیر آب بمانند که به علت توانایی آنها در ذخیره اکسیژن در گلبول های قرمز خون است.

5858