کالاهای وارد شده با ارز 4200 تومانی آنسوی مرزها 6 برابر قیمت دارد - وبلاگ مجله پریها

به گزارش صدا و سیما، قاسمعلی حسنی در برنامه گفت وگوی خبری شبکه دو سیما، با اشاره به اینکه دولت باید اهرم های نظارتی خود را داشته باشد، اضافه کرد: ارز 4 هزار و 200 تومانی یا نیمایی و مانند آن بجز فساد، رانت و باند هیچ چیزی ندارد.

وی با بیان اینکه 21 فروردین سال 1397، ارز 4 هزار و 200 تومانی آمد و در 27 فروردین همان سال مخالفت خود را با این ارز اعلام کردیم، گفت: از صفر تا 100 روغن خوراکی، ترخیص ارز، سهمیه بندی و قیمت گذاری در دست دولت است و تولید کننده اختیاری ندارد.

حسنی اضافه کرد: قیمت های دستوری و برخورد های پلیسی، جواب نمی دهد و عرضه و تقاضا، قیمت را تعیین می کند.

او با اشاره به اینکه اکنون روغن را بیش از 50 درصد بالای قیمت مصرف کننده می فروشند، اضافه کرد: هر کالایی که با ارز 4 هزار و 200 تومانی وارد می شود، در آن سوی مرز، 6 برابر قیمت دارد بنابراین باید بپذیریم که این کالا ها خارج می شود و سودجویی در حال انجام است.

رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی با تاکید بر اینکه ساختار توزیع، ایراد دارد، گفت: هر ایرانی سالانه یک میلیون و بیست هزار تومان یارانه روغن دریافت می کند. بهتر است این مبلغ را به خودش بدهیم و خودش مصرف این کالا را مدیریت کند.

حسنی با بیان اینکه قیمت روغن یک لیتری برای مصرف کننده در ماه مبارک رمضان 10 هزار و 350 تومان است، اضافه کرد: قیمت شکر سهمیه ای برای واحدها, 6 هزار و 650 تومان و برای مصرف کننده، 8 هزار و 700 تومان در هر کیلوگرم است.

او با اشاره به این که وزارت جهاد کشاورزی باید سیاست گذار باشد و دخالت نکند، گفت: باید اجازه دهد بخش خصوصی وارد عمل شود. صدور بخشنامه های یک شبه؛ آسیب بزرگی به بازار وارد می کند.

رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی با بیان اینکه تولید کننده برای فردای خود هم نمی داند چه کاری می تواند انجام دهد، اضافه کرد: ساختار و ظرفیت تولید در کشورمان برای 500 میلیون نفر نیز کافی است نه این که برای 80 میلیون نفر هم نتوانیم تولید کنیم.

حسنی گفت: قیمت بنکداری برنج ایرانی از 23 هزار تا 33 هزار تومان و خارجی از 19 هزار تا 21 هزار تومان است که در ماه مبارک رمضان عرضه می شود.

وی با تأکید بر اینکه باید اجازه دهیم عرضه و تقاضا، بازار را تنظیم کند، اضافه کرد: تا زمانی که نپذیریم نظام توزیع کوپنی شکست خورده است؛ راه به جایی نمی بریم.