ثبت 3 شهر و یک روستا، ایران بر بام صنایع دستی دنیا

به گزارش وبلاگ مجله پریها، یکی از مهم ترین ارمغان های جهانی شدن، اشتغال زایی برای فعالان حوزه صنایع دستی به وسیله آموزش همگانی این هنرصنعت، ایجاد کارگاه های بیشتر در این زمینه و کسب درآمد به وسیله افزایش صادرات به واسطه برندسازی شهرها و روستاهای جهانی صنایع دستی کشورمان است.

ثبت 3 شهر و یک روستا، ایران بر بام صنایع دستی دنیا

دنیای شدن سه شهر و یک روستای صنایع دستی ایران، شمار شهرها و روستاهای دنیای صنایع دستی را در دنیا به عدد 48 رساند. ثبت شیراز به عنوان شهر دنیای صنایع دستی، زنجان شهر دنیای ملیله، ملایر شهر دنیای مبل و منبت و روستای قاسم آباد گیلان به عنوان روستای دنیای چادرشب بافی، نه تنها صندلی پیشین ایران را به عنوان رتبه یک دنیای حفظ کرد بلکه به دلیل دستیابی به عدد چشمگیر 14 و سهم قریب به یک سوم از کل فهرست دنیای، اعتبار بیشتری به مقام نخست ایران در میان کشورهای دنیا بخشید. این عدد درعین حال فاصله ما با کشور دوم یعنی چین را که سال جاری فقط توانست یک شهر را به شهرهای دنیای خود اضافه کند و تعداد شهرهایش را به هفت شهر دنیای برسد، بسیار بیشتر کرد.

پیش از این 16 شهر و هفت روستا از شهرها و روستاهای کشور به صورت هدفمند و با چشم انداز دنیای شدن با عنوان ملی به ثبت رسیده بود که این اقدام، به عنوان نیروی محرکه ای برای اتحادیه ها، انجمن ها و مسئولان محلی این شهرها و روستاها درجهت پیشرفت در زمینه حفظ و صیانت هرچه بیشتر از داشته ها، کوشش برای اشتغال زایی در زمینه صنایع دستی و استفاده هرچه بهتر از امکانات بکر و ظرفیت این مناطق در راستای جذب گردشگر و فروش بیشتر عمل کرد. بازتاب تمامی این کوشش ها رساندن این شهرها و روستا به سطحی از کیفیت برای به ثبت دنیای رسیدن این اماکن بود.

بی تردید تقویت ظرفیت های موجود سایر استان ها نیز در زمینه های صنایع دستی و گردشگری در کنار تشویق و حمایت هرچه بیشتر از کارآفرینان و صنعتگران این حوزه ها می تواند منجر به چنین اتفاقات خوش یمن و مسرت بخشی در سایر شهرها و روستاهای کشور گردد.

دنیای شدن از آن جمله رویدادهای مثبت و اثربخشی است که سلسله وار نتایج مثبت دیگری را به دنبال دارد که جلب توجه دنیایان، افزایش گردشگران، بهتر دیده شده هنرمندان و تشویق آنان برای ارتقای کمی و کیفی فراوریات صنایع دستی و در نهایت فروش و صادرات بیشتر از جمله آن هاست.

کشور ما به عنوان پرچم دار این حوزه نه تنها می تواند میزبان نشست هایی چون هم نشینی شهرداران شهرها و روستاها دنیای صنایع دستی باشد بلکه به عنوان کشور پیشتاز در ثبت دنیای شهرها و روستاهای صنایع دستی توانایی تبدیل شدن به پایلوت آموزشی برای آشنایی سایر کشورها برای چگونگی دستیابی به چنین صندلیی را دارد و این مهم به وسیله برگزاری تورهای آموزشی گردشگری آشنایی با ایران برای سایر کشورها قابل تحقق است.

غرفه های فراوری زنده صنایع دستی در نمایشگاه صنایع دستی شهرها و روستاهای دنیای در سطح داخلی و بین المللی یک ویترین خوب و شیوه ای برای بازاریابی و شناساندن هرچه بیشتر صنایع دستی است اما کافی نیست و ما باید شرایطی را در تمام شهرها و روستاهایمان مانند بازارهای مس کرمان و اصفهان فراهم کنیم که گردشگران نه تنها با فراوری این دست آفریده ها از نزدیک آشنا شوند بلکه به عنوان یک حرکت جذاب و لذت بخش در فراوری آن مشارکت داشته باشند و به راستی چه چیزی برای یک پدر و مادر توریست خارجی می تواند جذاب تر و زیباتر از مشاهده تمرین ساخت سفال و سینی مسین توسط فرزند کودک و نوجوانشان در بازارها و کارگاه های میبد و اصفهان باشد؟

سوغات یک کشور هم جنبه ملموس و هم ناملموس دارد و ما باید به تقویت بُعد ناملموس آن نیز بپردازیم و لازمه این موضوع، رصد کردن دائم بازار هدف و همراهی گردشگران از ابتدای ورود به کشور تا بدرقه شان است.

میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سه محور مرتبط با یکدیگر و متأثر از هم هستند. ثبت دنیای آثار در شهر و روستاهای کشور در هر یک از این حوزه ها فرصتی را برای ارتقای سایر ظرفیت های این شهرها و روستاها و دنیای شدنشان در دو محور دیگر فراهم می نماید.

در شرایط کنونی که نشان دادن قدرت فراوری ملی و اتکای مردم بر توانایی هایشان بیش از پیش احساس می گردد افزایش فروش صنایع دستی به وسیله جذب گردشگر به شهر ها و روستاهای دنیای فراهم شده و این درآمدزایی منجر به رشد فرهنگی و توسعه بافت فیزیکی این مناطق نیز می گردد.

همان طور که فرش ایرانی سالهاست صندلیش را در دنیا حفظ نموده است با برند سازی صنایع دستی چون مبل و منبت ملایر هم قطع به یقین این نتیجه برای سایر محصولات حاصل می گردد.

در این روزگار که عموما سرعت پیشرفت را در شهرها و ماشینی شدن می دانند، دنیای شدن صنایع دستی روستاها گواهی بر آن است که یک روستا می تواند از بسیاری از شهرهای دنیا قدرتی به مراتب بیشتر داشته باشد. هنرِ دست که اصیل ترین و واقعی ترین هنرهاست مهارتی است غیرقابل چشم پوشی، زیرا برگرفته از هویت، سرشت و روح مردم یک منطقه است. اگر قبل از این هنرمندان این یک در سکوت فعالیت می کردند بعد از ثبت دنیای شدن صنایع دستی شان، در سطحی دنیای دیده می شوند و چه چیز با ارزش تر از تجلی و معرفی هنر یک هنرمند روستایی در سطح دنیای؟

این موضوع سبب هویت بخشی هرچه بیشتر به آن روستا می گردد و حس تعلق خاطری که بعد از ایجاد این تفاوت رقم می خورد کوشش بیشتر برای آبادانی موطن خود و حتی مهاجرت معکوس را به دنبال دارد.

کسب رتبه نخست ایران در ثبت دنیای شهرها و روستاهای صنایع دستی گواه بر قدمت هنرهایی است که ریشه در تمدن و فرهنگ غنی این سرزمین کهن دارد و کوشش در جهت ثبت دنیای داشته های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشورمان علاوه بر نشان دادن غنای فرهنگی بی بدیلمان، دعوت نامه ای غیررسمی برای پذیرایی از دنیایان است تا از نزدیک با ایران زیبا شگفت انگیز آشنا شوند.

*وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی

**منتشر شده در خبرگزاری ایلنا

منبع: میراث آریا
انتشار: 6 فروردین 1399 بروزرسانی: 3 مهر 1399 گردآورنده: pariha.ir شناسه مطلب: 831

به "ثبت 3 شهر و یک روستا، ایران بر بام صنایع دستی دنیا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ثبت 3 شهر و یک روستا، ایران بر بام صنایع دستی دنیا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید